Fernando Neris (B) tiltle: The Tiny Crowd music: Blues - Folk - Spirituals release date: february 2020 label: independent info artist: Fernando Neris © Rootsville 2020

Of er nog leven is na "Lucifer Mo'Blues"? Uiteraard want dankzij crowdfunding is blues man Fernando Neris er nu met zijn nieuwste solo album "The Tiny Crowd". Al jaren verdiept deze Luikenaar met Spaanse roots zich in de Delta blues en spirituals. Het album werd in de herfst van vorig jaar ingeblikt met daarop een mix van liefst 15 bluesjes, spirituals en folksongs.

We zagen Fernando Neris al als band, solo en met trio's "Lucifer Mo'Blues" en zijn eigen "De Ferre Trio" en telkens weer worden we diep geraakt door zijn beleving van de blues. Met zijn stoffige klankkleur zou hij zo uit de diepe Delta kunnen afstammen. Niet alleen pareltjes uit het verleden, zoals de traditional "John The Revelator", de Hokum blues van Bo Carter (Mississippi Sheiks) gekend van zijn bawdy songs als "My Pencil Won't Write No More" maar ook eigen originals als het fingerpickin' instrumentale ragtime bluesje "The Tiny Crowd" vinden hier een onderkomen op dit album.

Na de gospel blues als openingstrack komen we bij de akoestische blues van de uit South Carolina afstammende "Reverend Gary Davis" aka "Blind Gary Davis" met het pakkende "Death Don't Have No Mercy". Prachtige Piedmont blues met ook namen als "Blind Boy Fuller" en "Blind Willie Johnson" indachtig. Na het eigen bluesje als "Camino Blues" en Bo Carter's "My Pencil Won't Write No More" komen we terug uit bij een andere klassieker, de traditional "John Henry". Het relaas over een Afro-Amerikaanse spoorwegarbeider, een legende die volgens de geschiedenis niet altijd met de waarheid strookt.

Van grootmeester "Townes Van Zandt" selecteerde onze songwriter diens mooie "I'll Be Here In The Morning". Tijd dan voor nog twee traditionals met "Another Man Done Gone", een nummers dat als eerste werd uitgebracht door folk-singer Vera Hall en later ook zijn weg kwam te vinden in verschillende genres zoals ook country-scène met de versie van Johnny Cash in 1963. "Blackwaterside" is nog zo een traditional folk song die hier door Fenrando werd opgevist. Delta blues in een Iers folk jasje.

Als songwriters onder elkaar selecteerde Fernando Neris met "Just Like A Woman" er ook eentje van Robert Zimmermans aka Bob Dylan. Na de titeltraxk krijgen we nog een original en deze "I Know Much Better" is ook terug te vinden op het debuutalbum "We Know Much Better" van Lucifer Mo'blues, een trio samen met Lucie Dehli en Maurice Chefneux. "Help The Poor" kennen we als blues liefhebber uiteraard ook allemaal in de uitvoering van Robben Ford. Dit lang na de opname van BB King in 1954, maar de credits van dit nummer gaan uiteraard naar songwriter "Charlie 'Hoss' Singleton".

Met de drie laatste nummers houdt Fernando Neris de eer aan zichzelf en krijgen we met "Ghosting Me", "Gossip Blues" en het afsluitende "Friends Like These", en zo bevinden we ons in de cottonfields van Luik. Prachtplaat en obligaat voer voor de akoestische blues fanaten onder ons. De Delta sfeer krijg je er gratis bij.

 

tracks:

01 John The Revelator
02 Death Don't Have No Mercy
03 Camino Blues
04 My Pencil Won't Write No More
05 John Henry
06 I'll Be Here In The Morning
07 Another Man Done Gone
08 Blackwaterside
09 Just Like A Woman
10 The Tiny Crowd
11 I Knwo Much Better
12 Help The Poor
13 Ghosting Me
14 Gossip Blues
15 Friends Like These

musicians:

Fernando Neris: vocals, guitars, ukelele, dobro, bass & percussion.